Acrisius, an ancient king of Argos, had been warned by an oracle that he should perish by the hand of his grandson. On discovering, therefore, that his daughter Danae had given birth to a son, Acrisius endeavored to escape his fate by setting both mother and child adrift on the sea. They were saved, however, by the help of Jupiter; and Perseus, the child, grew up at the court of Polydectes, king of Seriphos, an island in the Aegean Sea. On reaching manhood, Perseus was sent by Polydectes to fetch the head of Medusa, one of the Gorgons. This dangerous task he accomplished with the help of Apollo and Minerva, and on his way home he rescued Andromeda, daughter of Cepheus, from a sea monster. Perseus then married Andromeda and lived some time in the country of Cepheus. At length, he returned to Seriphos and turned Polydectes to stone by showing him the Gorgon's head; he then went to the court of Acrisus, who fled in terror at the news of his grandson's return. The oracle was duly fulfilled, for Acrisius was accidentally killed by a discus thrown by Perseus.
Part I. The Ark
Haec nārrantur ā poētīs dē Perseō. Perseus fīlius erat Iōvis, maximī deōrum; avus eius Acrisius appellābātur. Acrisius volēbat Perseum nepōtem suum necāre; nam propter ōrāculum puerum timēbat. Comprehendit igitur Perseum adhūc īnfantem, et cum mātre in arcā ligneā inclūsit. Tum arcam ipsam in mare coniēcit. Danaē, Perseī māter, magnopere territa est; tempestās enim magna mare turbābat. Perseus autem in sinū mātris dormiēbat.
Part II. Jupiter Saves His Son
Iuppiter tamen haec omnia vīdit, et fīlium suum servāre cōnstituit. Tranquillum igitur fēcit mare, et arcam ad īnsulam Serīphum perdūxit. Huius īnsulae Polydectēs tum rēx erat. Postquam arca ad lītus appulsa est, Danaē in harēnā quiētem capiēbat. Post breve tempus ā piscātōre quōdam reperta est, et ad domum rēgis Polydectis adducta est. Ille mātrem et puerum benignē excēpit, et eīs sēdem tūtam in fīnibus suīs dedit. Danaë hoc dōnum libenter accēpit, et prō tantō beneficiō rēgī grātiās ēgit.
Part III. Perseus is Sent on His Travels
Perseus igitur multōs annōs ibi habitābat, et cum mātre suā vītam beātam agēbat. At Polydectēs Danaën magnopere amābat, atque eam in mātrimōnium dūcere volēbat. Hoc tamen cōnsilium Perseō minimē grātum erat. Polydectēs igitur Perseum dīmittere cōnstituit. Tum iuvenem ad sē vocāvit et haec dīxit: "Turpe est hanc ignāvam vītam agere; iam dūdum tū adulēscēns es. Quō ūsque hīc manēbis? Tempus est arma capere et virtūtem praestāre. Hinc abī, et caput Medūsae mihi refer.”
Part IV. Perseus Gets His Outfit
Perseus ubi haec audīvit, ex īnsulā discessit, et postquam ad continentem vēnit, Medūsam quaesīvit. Diū frūstrā quaerēbat; namque nātūram locī ignorābat. Tandem Apollō et Minerva viam dēmōnstrāvērunt. Prīmum ad Graeās, sorōrēs Medūsae, pervēnit. Ab hīs tālāria et galeam magicam accēpit. Apollō autem et Minerva falcem et speculum eī dedērunt. Tum postquam tālāria pedibus induit, in āera ascendit. Diū per āera volābat; tandem tamen ad eum locum vēnit ubi Medūsa cum cēterīs Gorgonibus habitābat. Gorgonēs autem mōnstra erant speciē horribilī; capita enim eārum anguibus omnīnō contēcta erant. Manūs etiam ex aere factae erant.
Part V. The Gorgon's Head
Rēs difficillima erat caput Gorgonis abscīdere; eius enim cōnspectū hominēs in saxum vertēbantur. Propter hanc causam Minerva speculum Perseō dederat. Ille igitur tergum vertit, et in speculum inspiciēbat; hōc modō ad locum vēnit ubi Medūsa dormiēbat. Tum falce suā caput eius ūnō ictū abscīdit. Cēterae Gorgonēs statim ē somnō excitātae sunt, et ubi rem vīdērunt, īrā commōtae sunt. Arma rapuērunt, et Perseum occīdere volēbant. Ille autem dum fūgit, galeam magicam induit; et ubi hoc fēcit, statim ē cōnspectū eārum ēvāsit.
Part VI. The Sea Serpent
Post haec Perseus in fīnēs Aethiopum vēnit. Ibi Cēpheus quīdam illō tempore regnābat. Hīc Neptūnum, maris deum, ōlim offenderat; Neptūnus autem mōnstrum saevissimum mīserat. Hoc cotīdiē ē marī veniēbat et hominēs dēvorābat. Ob hanc causam pavor animōs omnium occupāverat. Cēpheus igitur ōrāculum deī Hammōnis cōnsuluit, atque ā deō iussus est fīliam mōnstrō trādere. Eius autem fīlia, nōmine Andromeda, virgō fōrmōsissima erat. Cēpheus ubi haec audīvit, magnum dolōrem percēpit. Volēbat tamen cīvēs suōs ē tantō perīculō extrahere, atque ob eam causam imperāta Hammōnis facere cōnstituit.
Part VII. A Human Sacrifice
Tum rēx diem certam dīxit et omnia parāvit. Ubi ea diēs vēnit, Andromeda ad lītus dēducta est, et in cōnspectū omnium ad rūpem alligāta est. Omnēs fātum eius dēplōrābant, nec lacrimās tenēbant. At subitō, dum mōnstrum exspectant, Perseus accurrit; et ubi lacrimās vīdit, causam dolōris quaerit. Illī rem tōtam expōnunt et puellam dēmōnstrant. Dum haec geruntur, fremitus terribilis audītur; simul mōnstrum horribilī speciē procul cōnspicitur. Eius cōnspectus timōrem maximum omnibus iniēcit. Mōnstrum magnā celeritāte ad lītus contendit, iamque ad locum appropinquābat ubi puella stābat.
Part VIII. The Rescue
At Perseus ubi haec vīdit, gladium suum ēdūxit, et postquam tālāria induit, in āera sublātus est. Tum dēsuper in mōnstrum impetum subitō fēcit, et gladiō suō collum eius graviter vulnerāvit. Mōnstrum ubi sēnsit vulnus, fremitum horribilem ēdidit, et sine morā tōtum corpus in aquam mersit. Perseus dum circum lītus volat, reditum eius exspectābat. Mare autem intereā undique sanguine īnficitur. Post breve tempus belua rūrsus caput sustulit; mox tamen ā Perseō ictū graviōre vulnerāta est. Tum iterum sē in undās mersit, neque posteā vīsa est.
Part IX. The Reward of Valor
Perseus postquam ad lītus dēscendit, prīmum tālāria exuit; tum ad rūpem vēnit ubi Andromeda vīncta erat. Ea autem omnem spem salūtis dēposuerat, et ubi Perseus adiit, terrōre paene exanimāta erat. Ille vincula statim solvit, et puellam patrī reddidit. Cēpheus ob hanc rem maximō gaudiō affectus est. Meritam grātiam prō tantō beneficiō Perseō rettulit; praetereā Andromedam ipsam eī in mātrimōnium dedit. Ille libenter hoc dōnum accēpit et puellam dūxit. Paucōs annōs cum uxōre suā in eā regiōne habitābat, et in magnō honōre erat apud omnēs Aethiopēs. Magnopere tamen mātrem suam rūrsus vidēre cupiēbat. Tandem igitur cum uxōre suā ē rēgnō Cēpheī discessit.
Part X. Polydectes is Turned to Stone
Postquam Perseus ad īnsulam nāvem appulit, sē ad locum contulit ubi māter ōlim habitāverat, sed domum invēnit vacuam et omnīnō dēsertam. Trēs diēs per tōtam īnsulam mātrem quaerēbat; tandem quartō diē ad templum Diānae pervēnit. Hūc Danaë refūgerat, quod Polydectem timēbat. Perseus ubi haec cognōvit, īrā magnā commōtus est; ad rēgiam Polydectis sine morā contendit, et ubi eō vēnit, statim in ātrium irrūpit. Polydectēs magnō timōre affectus est et fugere volēbat. Dum tamen ille fugit, Perseus caput Medūsae mōnstrāvit; ille autem simul atque hoc vīdit, in saxum versus est.
Part XI. The Oracle Fulfilled
Post haec Perseus cum uxōre suā ad urbem Acrisī rediit. Ille autem ubi Perseum vīdit, magnō terrōre affectus est; nam propter ōrāculum istud nepōtem suum adhūc timēbat. In Thessaliam igitur ad urbem Larīsam statim refūgit, frūstrā tamen; neque enim fātum suum vītāvit. Post paucōs annōs rēx Larīsae lūdōs magnōs fēcit; nuntiōs in omnēs partēs dīmīserat et diem ēdīxerat. Multī ex omnibus urbibus Graeciae ad lūdōs convēnērunt. Ipse Perseus inter aliōs certāmen discōrum iniit. At dum discum conicit, avum suum cāsū occīdit; Acrisius enim inter spectātōrēs eius certāminis forte stābat.